Chitwan National Park

Als ik met de jeep aankom in mijn hotel in Chitwan krijg ik even de tijd om mijn spullen naar de kamer te brengen, me op te frissen en daarna gelijk door te gaan voor een excursie te voet door een gedeelte van het park. Mijn gids verteld van alles over de bevolking die in het park woont, hoe hoog het water soms wel staat na de moesson en hoe gevaarlijk de dieren zijn die in het oerwoud leven. Het beste is om veel lawaai te maken als je ze tegen komt en bij een neushoorn moet je zigzaggend weglopen. Hij ziet namelijk heel slecht en is niet wendbaar. Het is maar dat je het weet in geval van nood :-). We komen langs een klein museum waar ik wat grafieken zie over de populatie van neushoorns, olifanten en beren die in het park leven. Daarna nog een stukje langs het water op waar ik een heuse krokodil zie liggen aan de kant van het water. Gelukkig lopen we over een vrij hoge kade en vind ik het wel veilig genoeg op deze afstand. Als we terugkomen bij het hotel staat het diner klaar. Er zijn veel Chinezen in het hotel. Het is dan ook rumoerig en een gekwebbel van jewelste. Kan er helemaal niets van maken. Wil ik ook niet in dit geval. Voel me best wel moe na een paar intensieve dagen en heb het gevoel dat ik wel een goede nachtrust kan gebruiken. Na de afspraak met de gids om de volgende morgen om zeven uur start klaar te staan voor de volgende excursie vertrek ik dan ook richting mijn kamer. De volgende morgen sta ik netjes na het ontbijt om zeven uur klaar voor weer een lange dag. Eerst gaan we met een kano een stuk de rivier af. De kano is uit een stuk gemaakt van een speciale boom die hiervoor geschikt is. Ze schijnen er een half jaar over te doen om hem vaarklaar te maken. Het is een relaxed tochtje. Achterop staat een ranger met een lange stok de boot voort te punteren. Net als bij ons in Giethoorn. Voorin zit een ranger die ons van alles verteld over wat we allemaal tegen komen. Verschillende vogels, enkele apen en zowaar een stuk of drie kleine krokodillen ( die overigens heel moeilijk te spotten zijn ). Na een klein uurtje ga ik met mijn gids voor een wandeling door het bos. Hij zou me graag een neushoorn willen laten zien maar dat lukt hem niet. We lopen wel een uur lang kris kras door het bos maar het enige wat we te zien krijgen zijn twee soorten herten. Jammer maar dat is de natuur en die kun je niet dwingen. Na de wandeling komen we uit bij een olifanten fok centrum. Na het bezoek aan een klein museum gaan we langs de verschillende verblijven van de olifanten. Heel bijzonder is dat ze hier een tweeling hebben die nu ongeveer zes jaar is. Het gebeurd heel zelden dat er een olifanten tweeling wordt geboren. Terwijl we zo langs de stallen lopen komt er een jong om de afrastering heen lopen en loopt een stuk met ons op. Grappig om te zien al blijf ik gepaste afstand houden. Het blijven dieren en ze kunnen altijd iets onverwachts doen. Ik sta dan ook versteld hoe naïef sommige mensen zijn die dan zo'n olifantje als een klein huisdiertje aaien en totaal niet in de gaten hebben hoe onverantwoordelijk ze soms bezig zijn. Gelukkig gaat alles goed en ga ik met mijn gids verder richting badplaats van de olifanten. Ik begrijp mijn gids niet helemaal goed maar na een tijdje snap ik dat je op de olifant een stukje mee het water in kunt waarna hij met zijn slurf een soort fontein over je heen laat komen. Dat wil ik natuurlijk ook wel mee maken. Uiteraard moeten er nog wat roepies van eigenaar verwisselen en krijg een zwemvest om waarna ik mag wachten op mijn beurt om op de olifant te gaan zitten. Terwijl ik aan het wachten ben zie ik nog een humoristisch schouwspel aan mij voorbij gaan. Op een meter of twintig van me af zie ik twee best wel flinke dames van rond de zestig jaar zichzelf in allerlei moeilijke houdingen in hun badpak hijsen terwijl hun mannen er zo goed als mogelijk de handdoek voor houden. Ook zij krijgen een reddingsvest aan en moeten dan op de olifant klimmen. Kan mijn glimlach niet bedwingen als ik zie hoe die arme kleine Nepalezen op alle mogelijke manieren deze flinke dames omhoog duwen op de olifant. Maar het gaat nog verder. De olifant ligt als je er op klimt maar als hij op staat krijg je eerst een flinke beweging naar achteren en dan naar voren. Vallen die twee arme dames met angstige gezichten eerst bijna aan de achterkant eraf en daarna bijna aan de voorkant. Humor van de bovenste plank en helemaal gratis :-) :-).Helaas heb ik er een beetje de pech mee dat het nu net erg druk wordt en terwijl normaal maar een persoon mee gaat moeten er nu twee mee op de rug van de olifant. Als ik aan de beurt ben klim ik samen met nog een man op de olifant en gaan we richting water. Op commando slurpt de olifant wat water op en strooit het over ons uit. Het is natuurlijk wel heel toeristisch maar vindt het toch ook wel weer leuk om boven op een olifant te zitten die je met water overspoelt. Dat maak je dan ook weer niet elke dag mee. Als we weer zijn afgestapt ga ik in mijn natte plunje samen met de gids terug naar het hotel. Een smakelijke lunch staat klaar en of ik twee uurtjes later al weer klaar wil staan voor het volgende. Twee uur later rijden we naar weer een ander olifanten centrum en hier stappen we met vier personen in een soort bak boven op de rug van de olifant voor een tocht door het bos. Het schommelt best wel en al helemaal als de olifant zijn snelheid opvoert. Onderweg zien we verschillende soorten herten en een wild zwijn. Later hoorde ik dat een olifant geschrokken was van dit zwijn en al luid tetterend en briesend dit kenbaar had gemaakt. De Canadezen waar ik dit van hoorde waren best wel angstig geweest mede ook omdat de olifant niet op de commando's van zijn menner reageerde. Kan het me het goed voorstellen. Hierna terug naar het hotel waar we savond een voorstelling hebben van een groep dansers die gebruik maken van stokken waarmee ze ritmische geluiden maken terwijl ze een soort dans doen. Bij de laatste dans mogen de toeschouwers mee doen. Ik weet de uitnodiging handig af te wimpelen. Ben niet zo van het dansen :-) :-) Ik maak nog wat gebruik van internet en wil eigenlijk vroeg gaan slapen maar dat gaat anders dan ik gedacht heb. Terwijl ik in bed lig hoor ik de muggen al om me heen zoemen. Ik weet er een paar af te maken maar elke keer als ik denk dat het de laatste was dan hoor ik er weer een. Het zijn niet zulke grote muggen maar van die kleintjes die je ook nog moeilijk kunt zien. Sommige hebben mij te pakken gekregen en voel op verschillende plekken jeuk en krap me het ongeluk. Wat een ellende midden in de nacht. Uiteindelijk val ik toch in slaap. Na een heerlijke warme douche en een ontbijt is het om negen uur vertrekken richting Pokhara. Het is een lange rit maar de bus is best wel comfortabel en omdat ik slecht geslapen heb dommel ik dan ook regelmatig even lekker in. Ik blijf me verwonderen over al het vuil wat er langs de weg ligt. Niet te geloven. Ook het verkeer blijft me verbazen. Toch zit er een bepaalde logistiek in want ik heb het nog niet een keer fout zien gaan. Ik kan me wel voorstellen dat als het fout gaat ook echt goed fout gaat. Terwijl ik in de bus zit overdenk ik hoe ik het in Pokhara wil gaan doen. Het hele Chitwan gebeuren had Deepak perfect voor mij geregeld maar nu mag ik zelf weer aan de bak. In gedachten bedenk ik voor mezelf om eerst maar eens een hotel te zoeken en dan zie ik wel verder. Nou ik hoef niet eens te zoeken het komt gewoon op je af. Terwijl ik uit de bus stap en richting achterkant bus loop om mijn grote rugzak te pakken wordt ik al aangeklampt door verschillende loopjongens of ik bij hun in het hotel wil komen. Als ze zo graag willen dan mag dat maar dat zet de prijs wel onder druk natuurlijk :-). Na een poosje pingelen over de prijs en wel of geen ontbijt inclusief zit ik al snel in een gereedstaande taxi richting hotel. Onderweg bedenk ik me dat ik niet tot het uiterste ben gegaan want meneertje hapte wel heel snel toe toen ik hem een bedrag bood. Hoort allemaal bij het spelletje denk ik dan en het kan slechter. Het hotel valt niet tegen. Ziet er aardig goed uit, heb een eigen douche, er schijnt warm water te zijn wanneer nodig en er is internet. Belangrijk in deze tijden :-). Na het op de plaats leggen van mijn spullen ga ik op verkenning de stad in. Het bevalt me wel wat ik te zien krijg al is het super toeristisch. Gelukkig zijn ze niet zo opdringerig als in KTM en kan ik rustig langs de winkeltjes en kade van het meer lopen. Vanavond maar eens rustig nadenken over de plannen voor de komende dagen. Misschien is het wel leuk om een dagje ( of twee ) niets te doen :-). Lijkt me een goed plan.