Pasen in Kathmandu !!!

Zaterdag morgen vroeg op. Snel een ontbijtje en daarna door naar de fietsverhuur/shop waar ik afgesproken heb met Surjan en Bishnu voor onze mountainbike tour voor vandaag. Klokslag acht uur, volgens afspraak, ben ik er en de mannen staan al op me te wachten. Dan komt het. Een fiets uitzoeken voor mij :-). Na veel gelach en Nepalese gesprekken onderling tussen Surjan, Bishnu en de fietsverhuurder krijg ik uiteindelijk de meest grote fiets die ze hebben en dan wordt de zadelpen ook nog op maximum hoogte afgesteld. Ze vinden het allemaal wel grappig die kleine mannetjes. Ik heb er geweldig veel zin in. Dit is de eerste sportieve activiteit sinds drie weken. Na het ongeluk met mijn hand heb ik niets meer aan sport kunnen doen. De wonden aan mijn hand zitten nu helemaal dicht maar zijn nog wel gevoelig. Kan niet langer wachten, wil graag wat energie en wat later blijkt adrenaline aftappen :-). Het feest begint al gelijk als we dwars door KTM naar de buitenkant van de stad rijden. Bishnu is de voorrijder en gids en om hem te volgen moet je dubbel oppassen. Hij weet de weg en is brutaal in het verkeer (wat je hier ook moet zijn anders kom je nooit waar je wil zijn ) ook moet ik telkens omdenken dat het verkeer hier links rijdt. Na deze kamikaze tocht komen we aan bij de rand van KTM. Het tempo gaat wat omlaag en ik kan ook nog een beetje genieten van de omgeving waar we nu zijn. Daarna nog verder omhoog over een redelijk begaanbare weg tot we uiteindelijk via een smal pad afdaling richting terug de stad in. De mannen zorgen goed voor mij. Onderweg worden er drankjes voor mij gekocht in pakjes en flessen terwijl ze zelf sappen uit een pers drinken. Hun maag is hiertegen bestemd zeggen ze en de mijne waarschijnlijk niet. En als ik de persen zo zie staan in de zon en niet zo goed schoongemaakt kan ik me hierin helemaal vinden. Afkloppen maar tot nu gaat het nog steeds goed met mijn darmen al moet ik er soms niet te veel bij nadenken als ik weer zo'n slager of visboer zie waar al het vlees of vis in de zon op een hakblok ligt inclusief vliegen, stof en wat al niet meer. De tocht naar beneden is een groot feest. Smalle paadjes die af en toe zo stijl zijn dat het beter is dat we stukjes lopen. Mooie vergezichten en een geweldige omgeving. Helaas zie ik niet alles even goed want Bishnu houdt de gang er goed in. Desalniettemin is het met volle teugen genieten. Weer lekker zweten en bezig zijn met sport doet me goed. Moet ik het beetje pijn aan mijn hand en ribben maar voor lief nemen. Daarna weer terug dwars door KTM. Het laatste stukje gaan we via een binnenweg. Binnenweg kun je het eigenlijk niet noemen het zijn steegjes van ongeveer net zeventig centimeter breed En aan beide kanten drie meter hoog. Een doolhof lijkt het wel. Weet bij god niet meer waar we zitten maar uiteindelijk komen we uit bij de fietsen verhuur. Wat een geweldige tour. Dit doet een mens goed. De fiets ingeleverd nog wat gedronken met de mannen en toen terug naar het hotel. Hier een lekkere douche genomen om al het stof er af te wassen. Voel je jezelf weer als herboren. Daarna door met de dagelijkse dingen. De was naar de wasserij brengen, eten, geld tappen enz. Je krijgt het niet voor niets zo'n vakantie hahaha. Ik ga vandaag vroeg naar bed. Zo'n actief tochtje met twee jonge honden hakt er toch best wel in. Dat ik mijn rust nodig heb gehad blijkt wel uit het feit dat ik de volgende dag pas na tienen aan mijn ontbijt zit. De rest van de dag wandel ik wat rond in Thamel, kijk in de winkeltjes, eet wat en maak gebruik van internet in een barretje. Niet verkeerd om een dag wat gas terug te nemen. De volgende dag ga ik al mijn spullen rangschikken. Mijn hele kamer staat vol en overal ligt wat. Omdat ik woensdag met Deepak op tour ga moet ik eerst voor deze tocht alles regelen qua materiaal. Dan nog mijn spullen sorteren die ik hier in KTM wil laten voor mijn expeditie in september, en dan ook nog de spullen apart houden voor als ik hier nog een trekking wil doen. Uiteindelijk heb ik alles netjes ingepakt en gesorteerd klaar staan voor de komende dagen. Geeft weer rust. Om zes uur wordt ik opgehaald door Deepak. Door hem ben ik uitgenodigd om bij hem thuis te komen eten. Samen wandelen we naar zijn appartement. Er is een zwager van hem bij hem in huis die voor werk een paar dagen in KTM is. Het appartement is ongeveer 60 vierkante meter groot en bestaat uit een keuken, kamer, slaapkamer en een piepklein balkon. Deepak woont hier samen met zijn vrouw Sita en zoon van 14 jaar. Voor Nepalese begrippen heb ik het gevoel dat het er netjes uit ziet. We kletsen wat over van alles en nog wat en dan kunnen we aan tafel. Krijg een bordje met wat stukjes gekruid vlees als een soort voorgerecht. Verder een schaal met wortel en komkommer en een schaal met appel en granaatappelpitjes. Daarna volgt er nog een bord met rijst en groentes. Hierbij een soort soep wat over de rijst gaat. Ik krijg een lepel maar als ik zie dat de rest met de vingers eet besluit ik dat ook te doen. Volgens mij heb sinds mijn kinderjaren ( en dat is al lang geleden :-) ) nooit meer een warme maaltijd met mijn vingers gegeten. Ik vermaak me opperbest en geniet met volle teugen. Dit soort momenten kun je nergens kopen. Als ik naar huis ga ligt de zoon van Deepak en Sita al te slapen op het bed in de kamer. Dit bed is ook tevens de slaapplaats voor de zwager. Wat leven wij toch in een luxe met onze eigen slaapkamers, douches waar het de normaalste zaak van de wereld is dat er genoeg warm water uit komt, elektriciteit die altijd aanwezig is en niet zo als hier in KTM waar je ongeveer zes uur per dag electriciteit hebt in je woning. Deepak en Sita brengen me een eind de goede weg op door de donkere straatjes. We nemen afscheid en spreken af dat we elkaar morgen ontmoeten in Thamel. Wat een fijne dag weer. Vandaag ( dinsdag ) rustig begonnen. Pasen is aan mij voorbij gegaan zit ik me nu te bedenken. Hier merk je er helemaal niets van. Ik regel wat laatste dingen en besluit vanavond vroeg naar bed te gaan. Morgen naar de briefing van Summit Climb en daarna door met Deepak voor een nieuw avontuur.