Santiago de Chili

Kon het vandaag niet laten. Moest toch weer een heuvel beklimmen. Aan de rand van de stad ligt een heuvel waar je over de stad heen kunt kijken. Eerst met de metro de goede richting op en toen nog een klim van ongeveer drie kwartier voordat ik op de top van het Metropolitano park stond. Had natuurlijk ook met het treintje of de kabelbaan kunnen gaan. Maar ja dat doe je niet als je in de week daarvoor de hoogste berg van de Andes op bent geweest. Geniet nog elk moment van mijn prestatie. Maar alles gaat ook weer gewoon door. Zo ben ik de dag na aankomst hier in Santiago eerst maar eens naar de barbier geweest. Wat een feest. Voor het eerst van mijn leven heb ik me laten scheren door een barbier. Ik had een adres gekregen van Guanita (de rechterhand van de eigenaresse van het hotel) en kwam in een kapperszaak terecht waar al meer dan 30 jaar niets meer aan gedaan was. Twee oudere mannen waren de kappers/barbiers. Nadat mijn voorganger klaar was mocht ik in de grote stoel gaan zitten. Op zich al een heel ritueel. Met al mijn gebrekkig Spaans heb ik proberen uit te leggen dat ik mijn baard wilde laten scheren en verder niets. En daar begon het feest. Eerst werd mijn baard van dik 20 dagen met wat talkpoeder ingepoederd. Daarna met de tondeuse kort geschoren. En toen kwam het mes op tafel. Op mijn kin werden wat klodders vaseline gesmeerd en daaroverheen kwam scheerschuim. Toen begon het oude baasje met scheren. Stukje voor stukje, alle plooien rechthoudend om me niet te snijden. Wat een vakmanschap. Na de eerste scheerbeurt volgde nog een tweede keer om alles tot in de finesses af te maken. Daarna nog afdeppen met een spons met aeu de cologne en een lekkere after shave na. In totaal is hij wel drie kwartier met me bezig geweest. Geweldig om mee te maken en nu snap ik ook het gezegde dat je stil moet zitten als je geschoren wordt :-) :-).Verder is het hier goed vertoeven in Santiago. Het zonnetje schijn en het is zo´n 25 tot 30 graden. Het eten is perfect. Als je hier een biefstuk bestelt dan krijg je ook een biefstuk en die weegt dan ook minimaal 500 gram. En dat lust deze jongen wel. Ook het fruit is super de luxe. Op elke hoek van de straat staat wel een fruitventer met sappige perziken, druiven en ander fruit. Heerlijk. Verder zijn de mensen heel vriendelijk en gastvrij. Het is alleen zo jammer dat ik zo weinig Spaans kan. De rest van de groep is vanmorgen vertrokken naar het vliegveld om morgen in Nederland aan te komen. Voor mij staat morgenvroeg om 5.00 uur de taxi klaar. Deze zal mij naar het vliegveld brengen van waaruit ik dan naar Lima, de hoofdstad van Peru, ga vliegen. Van hieruit begin ik dan aan het tweede gedeelte van mijn reis. Ik hou jullie op de hoogte.

Voor de laatste keer de groeten vanuit Chili, de volgende keer verslag vanuit Peru

André.